O przybywaniu i ubywaniu

czyli o anabolizmie i katabolizmie, jakie znaczenie mają dla nas, jako istot cielesnych.

Anabolizm, czyli wzrost, przybywanie, życie, a katabolizm - niszczenie  i ubywanie, droga do śmierci.

Życie ludzkie popularnie jest rozpatrywane jako wzrost ciała od urodzenia do dojrzałości, krótkie trwanie w równowadze, a potem niszczenie, ubywanie tkanek i ich sprawności w drodze do śmierci.
W naszych czasach jest to jeden nieprzerwany cykl, trwający niepełen wiek.

Dlaczego piszę, że w naszych czasach? ponieważ anabolizm i katabolizm, to finezyjna gra życia i śmierci, w których biorą udział ciało, emocje i umysł.
Umysł dysponuje świadomą wiedzą, dotyczącą obsługi ciała, oraz powinien kierować emocjami- narowistymi końmi, czarnym i białym, by zgodnie ciągnęły wóz w sensownym kierunku, a nie rozbiły go na pierwszym trudnym zakręcie.

O tym jak umysł obejdzie się w ziemskim cyklu życia ciała z emocjami i organizmem, zależy od jego dojrzałości i wiedzy.
Wiedza dla umysłu o kierowaniu ziemskim ciałem była kiedyś przekazywana z pokolenia na pokolenie i zachowała się jeszcze w tradycyjnej Medycynie Chińskiej i hinduskiej Ajurwedzie. One wskazują jak finezyjnie zachować równowagę między anabolizmem a katabolizmem, by utrzymać wysoką sprawność, odporność i doskonałe samopoczucie, moc.
Dla nas, jako Europejczyków, Ajurweda jest lepszym wyborem.

Wiedza, jaką dysponują obecnie umysły zdecydowanej większości ludzi, pochodzi z popularnych publikacji sponsorowanych przez koncerny, chciwe zarobku na chorobach i nieopanowanej konsumpcji podłej jakości paszy oraz sprzedaży chemicznych smarowideł i srodków czystości, wprowadzających błyskawicznie przez delikatną skórę ludzką do krwioobiegu niebezpieczne składniki chemiczne, których nie powinno tam być. Kierowanie się ich wskazówkami powoduje  przewagę katabolizmu nad anabolizmem (czyli niszczenia nad wzrostem), już w wieku, w którym człowiek nie osiągnął jeszcze dojrzałości. Stąd częste i trudne choroby przypisywane kiedyś wiekowi starczemu, występujące już w wieku dziecięcym i młodzieżowym.

Wiedza serwowana obecnym pokoleniom jest łatwa, przyjemna i poparta "licznymi badaniami" i autorytetem instytutów, oraz naukowymi pieczeciami, więc w umysłach ludzkich niepodważalna, w porównaniu z "zabobonami" z przeszłości.
Jedz dużo tego i tamtego, zazywaj to i tamto, smaruj się środkami na UV, a potem jedz suplementy uzupełniające wit D. Jeśli będziesz jeść masło, to umrzesz w boleściach.
Generalnie, uczy się nas, co mamy w paszczę włożyć i na siebie nasmarować (najlepiej dużo), żeby być pięknym, zdrowym i szczęśliwym. Jeśli nie uzyskujemy obiecanego efektu, mówią: Zjedz tego więcej.

Nikt jednak nie mówi, co mamy zrobić ze śmietnikiem w ten sposób powstałym w naszych ciałach, który zdusza ogień życia i sprawia, że ciała stają się kalekie, a umysły zamglone i niewydolne.

I tu wracamy do kwestii anabolizmu i katabolizmu.
Przepis na dobre samopoczucie i zdrowie, jest prosty.
W życiowym cyklu wzrostu, równowagi a potem spadku sił, powinny mieć miejsce krótkie cykle, najlepiej półroczne, sterowane za pomocą umysłu i poparte dobrymi emocjami. Są to cykle pozbywania się złogów, czyszczenia ciała z zatorów śmieci i chorych komórek, a potem rozsądnego anabolizmu, w czasie którego dostarczamy sobie  TYLKO I WYŁĄCZNIE pełnowartościowego (enzymy, witaminy, minerały), żywego i ekologicznie czystego pożywienia (zróżnicowanego wg. pór roku), dzięki któremu jest możliwa regeneracja narządów, kości, mięśni i skóry, do poziomu niemal idealnego. W rezultacie można zapewnić sobie spowolnienie dużego cyklu i utrzymanie wysokiej sprawności i doskonałego stanu aż do śmierci.
Należy jeszcze pamiętać o tym, że nieużywane narządy zanikają, więc wskazana jest w czasie regeneracji aktywność fizyczna, skierowująca energię na rozwój mięśni i kości.

Sztuczny katabolizm, to post, pełen albo częściowy. Podczas niego organizm zużywa najpierw tłuszcz, uwalniając z niego zmagazynowane toksyny, następnie chore, nie rokujące nadziei komórki, likwiduje ogniska zapalne, pozbywa się "lokatorów na gapę". Są to generalne porządki.
Żeby ogień życia się palił, trzeba wyczyścić ruszt, komin, wyrzucić popiół.
Żeby piec był sprawny i znów szybko się nie zatkał, nie palimy w nim więcej plastikiem i oponami, ani starymi butami, tylko dobrym, suchym drewnem, przeznaczonym dla pieca.
Podczas rozsądnej, przemyślanej regeneracji,  oczyszczony organizm odbudowuje za pomocą pełnowartościowego pożywienia (bez toksyn), narządy wewnętrzne, naczynia krwionośne, nerwy, kości, mięśnie i skórę, oraz funkcjonowanie do poziomu wręcz zaskakującego. Miło zaskakującego.

Wiem, że nic nowego, ale nie ma innego sposobu na pozbycie się chorób, ociężałości, spadku sprawności fizycznej i umysłowej, oraz uzyskanie równowagi emocjonalnej.

U mnie zima się zaczyna, popruszyło delikatnie, myszy z poczatkiem listopada zakończyły grę w "domki do wynajęcia" i przestały nachodzić chatkę.
Kiciuś Maciuś jest w fazie zdecydowanego anabolizmu. Żąda przedśniadania zanim nad ranem wyjdzie na dwór, potem wraca koło siódmej i wymusza śniadanie, potem drugie śniadanie, potem przedobiad...no może na tym skończę. W każdym razie nawet kawłek samego chlebka jest godny gorliwej uwagi.
W sumie jest dość sprawiedliwy, uważa że podział mojego talerza na pół, jest ok. On jest jeden i ja jedna ;) Osiągnął wagę dwóch solidnych cegieł, a futro to gęsty krótki puch niemożliwy do rozgarnięcia.
W fazę katabolizmu wejdzie zapewne w marcu, kiedy kocie śpiewanie będzie ważniejsze od jedzenia.
 Jeden z moich znajomych mówi, że Maciek ma jedną wadę, powiniem mieć czarne futro, skoro należy do czarownicy, a on biały w bure łatki gdzieniegdzie.
Nooo... odpowiadam, jaka czarownica, taki kot ;)